Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ.
Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
Zdrowaś Maryjo, łaskiś pełna; Pan z Tobą: błogosławionaś ty między niewiastami, i błogosławiony owoc żywota twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi.
I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego: który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł, i pogrzebion: zstąpił do piekieł: trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego: stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Nolíte obduráre corda vestra.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
Gloria omittitur
Ant. Hódie, si vocem Dómini audiéritis, * Nolíte obduráre corda vestra.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Nie zatwardzajcież serc waszych.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
Jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Nie zatwardzajcież serc waszych.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
Chwała pominąć
Ant. Dziś, jeźlibyście głos Pański usłyszeli * Nie zatwardzajcież serc waszych.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Pange, lingua, gloriósi
Láuream certáminis,
Et super Crucis trophǽo
Dic triúmphum nóbilem,
Quáliter Redémptor orbis
Immolátus vícerit.
De paréntis protoplásti
Fraude Factor cóndolens,
Quando pomi noxiális
In necem morsu ruit,
Ipse lignum tunc notávit,
Damna ligni ut sólveret.
Hoc opus nostræ salútis
Ordo depopóscerat,
Multifórmis proditóris
Ars ut artem fálleret,
Et medélam ferret inde,
Hostis unde lǽserat.
Quando venit ergo sacri
Plenitúdo témporis,
Missus est ab arce Patris
Natus, orbis Cónditor,
Atque ventre virgináli
Carne amíctus pródiit.
Vagit infans inter arcta
Cónditus præsépia:
Membra pannis involúta
Virgo Mater álligat:
Et Dei manus pedésque
Stricta cingit fáscia.
Sempitérna sit beátæ
Trinitáti glória,
Æqua Patri, Filióque;
Par decus Paráclito:
Uníus Triníque nomen
Laudet univérsitas.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Opiewaj, języku
Zwycięstwo chwalebnej walki
I o znaku Krzyża
Śpiewaj wzniosłą pieśń triumfu:
Jak to Odkupiciel świata
Zwyciężył ofiarowany.
Współbolejąc nad przestępstwem
Pierwszego rodzica,
Gdy zjedzeniem zgubnego jabłka
Pogrążył się w śmierci,
Stwórca sam wówczas wyznaczył drzewo,
By znieść szkodę wyrządzoną przez drzewo.
Tego dzieła wymagał
Porządek naszego zbawienia:
By fortel podszedł fortel
Zmiennego zdrajcy
I pomoc przyniósł stąd,
Skąd zaszkodził wróg.
Kiedy zatem przyszło
Wypełnienie czasu świętego,
Posłany został ze stolicy Ojca
Syn, Stwórca świata,
I z żywota panieńskiego
Wystąpił okryty ciałem.
Płacze dziecię,
Złożone w ciasnym żłóbku:
Członki, pieluszkami okryte,
Wiąże Matka Dziewica
I ręce oraz nogi Boże
Starannie owija opaską.
Bezustanna chwała niechaj będzie
Błogosławionej Trójcy,
Równa Ojcu i Synowi,
Takaż cześć Pocieszycielowi:
Jednego i Troistego imię
Niechaj wysławia wszechświat.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Dóminus defénsor.
Psalmus 26 [1]
26:1 Dóminus illuminátio mea, et salus mea, * quem timébo?
26:1 Dóminus protéctor vitæ meæ, * a quo trepidábo?
26:2 Dum apprópiant super me nocéntes, * ut edant carnes meas:
26:2 Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et cecidérunt.
26:3 Si consístant advérsum me castra, * non timébit cor meum.
26:3 Si exsúrgat advérsum me prǽlium, * in hoc ego sperábo.
26:4 Unam pétii a Dómino, hanc requíram, * ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ:
26:4 Ut vídeam voluptátem Dómini, * et vísitem templum ejus.
26:5 Quóniam abscóndit me in tabernáculo suo: * in die malórum protéxit me in abscóndito tabernáculi sui.
26:6 In petra exaltávit me: * et nunc exaltávit caput meum super inimícos meos.
26:6 Circuívi, et immolávi in tabernáculo ejus hóstiam vociferatiónis: * cantábo, et psalmum dicam Dómino.
26:7 Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi ad te: * miserére mei, et exáudi me.
26:8 Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: * fáciem tuam, Dómine, requíram.
26:9 Ne avértas fáciem tuam a me: * ne declínes in ira a servo tuo.
26:9 Adjútor meus esto: * ne derelínquas me, neque despícias me, Deus, salutáris meus.
26:10 Quóniam pater meus, et mater mea dereliquérunt me: * Dóminus autem assúmpsit me.
26:11 Legem pone mihi, Dómine, in via tua: * et dírige me in sémitam rectam propter inimícos meos.
26:12 Ne tradíderis me in ánimas tribulántium me: * quóniam insurrexérunt in me testes iníqui, et mentíta est iníquitas sibi.
26:13 Credo vidére bona Dómini * in terra vivéntium.
26:14 Exspécta Dóminum, viríliter age: * et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. The Lord is the defence.
Psalm 26 [1]
26:1 Pan oświecenie moje i zbawienie moje, * kogóż się bać będę?
26:1 Pan obrońca żywota mego, * kogóż się będę lękał?
26:2 Gdy się zbliżają przeciw mnie złoczyńcy, * by pożreć ciało moje:
26:2 Którzy mię trapią, nieprzyjaciele moi, * sami omdleli i upadli.
26:3 Choćby stanęły przeciwko mnie wojska, * nie będzie się bało serce moje.
26:3 Choćby powstała przeciwko mnie bitwa, * w Tym ja nadzieję pokładać będę.
26:4 O jedno prosiłem Pana, tego szukać będę, * abym mieszkał w domu Pańskim po wszystkie dni życia mego:
26:4 Abym patrzał na rozkosz Pańską * i nawiedzał kościół Jego.
26:5 Albowiem ukrył mię w przybytku swoim: * w dni złe obronił mię w skrytości przybytku swego.
26:6 Na skałę podniósł mię: * a teraz wyniósł głowę moją ponad wrogów moich.
26:6 Obszedłem i ofiarowałem w przybytku Jego ofiarę krzykliwą:, * będę śpiewał i psalm mówił Panu.
26:7 Wysłuchaj, Panie, głos mój, którym wołam do Ciebie, * zmiłuj się nade mną i wysłuchaj mię.
26:8 Do Ciebie mówiło serce moje, szukało Cię oblicze moje, * oblicza Twego Panie, szukać będę.
26:9 Nie odwracaj oblicza Twego ode mnie, * nie odstępuj w gniewie od sługi Twego.
26:9 Bądź pomocnikiem moim, * nie opuszczaj mnie i nie gardź mną, Boże Zbawicielu mój.
26:10 Albowiem ojciec mój i matka moja opuścili mię, * ale Pan przyjął mię.
26:11 Prawo postaw mi, Panie, w drodze Twojej, * i prowadź mię prostą ścieżką dla nieprzyjaciół moich.
26:12 Nie wydawaj mnie na wolę trapiących mię, * bo powstali przeciwko mnie świadkowie fałszywi i kłamała nieprawość sobie.
26:13 Wierzę, iż oglądać będę dobra Pańskie * w krainie żyjących.
26:14 Oczekuj Pana, mężnie czyń, * i niech się wzmocni serce twoje, a czekaj na Pana.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 27 [2]
27:1 Ad te, Dómine, clamábo, Deus meus, ne síleas a me: * nequándo táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum.
27:2 Exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te: * dum extóllo manus meas ad templum sanctum tuum.
27:3 Ne simul trahas me cum peccatóribus: * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me.
27:3 Qui loquúntur pacem cum próximo suo, * mala autem in córdibus eórum.
27:4 Da illis secúndum ópera eórum, * et secúndum nequítiam adinventiónum ipsórum.
27:4 Secúndum ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis.
27:5 Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus * déstrues illos, et non ædificábis eos.
27:6 Benedíctus Dóminus: * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.
27:7 Dóminus adjútor meus, et protéctor meus: * in ipso sperávit cor meum, et adjútus sum.
27:7 Et reflóruit caro mea: * et ex voluntáte mea confitébor ei.
27:8 Dóminus fortitúdo plebis suæ: * et protéctor salvatiónum Christi sui est.
27:9 Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hereditáti tuæ: * et rege eos, et extólle illos usque in ætérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dóminus defénsor vitæ meæ.
|
Psalm 27 [2]
27:1 Do Ciebie, Panie, będę wołał, Boże mój, nie milcz przede mną, * abym nie stał się podobnym zstępującym do grobu, gdy będziesz milczał przede mną.
27:2 Wysłuchaj, Panie, głos prośby mojej, gdy się modlę do Ciebie, * gdy podnoszę ręce swe ku kościołowi Twemu świętemu.
27:3 Nie pociągaj mnie razem z grzesznikami * i nie zatrać mnie z czyniącymi nieprawość.
27:3 Którzy mówią o pokoju z bliźnim swoim, * a zło jest w sercach ich.
27:4 Oddaj im według uczynków ich * i według złości wymysłów ich.
27:4 Według spraw rąk ich oddaj im, * oddaj im zapłatę ich.
27:5 Ponieważ nie zrozumieli spraw Pana i uczynków rąk Jego, * zniszczysz ich, a nie zbudujesz ich.
27:6 Błogosławiony Pan, * bo wysłuchał głos prośby mojej.
27:7 Pan pomocnik mój i obrońca mój, * w Nim nadzieję pokładało serce moje, i poratowany jestem.
27:7 I zakwitło na nowo ciało moje, * i ochotnie wysławiać Go będę.
27:8 Pan mocą ludu swego * i obrońcą zbawiennym Pomazańca swego.
27:9 Zbaw lud Twój, Panie, a błogosław dziedzictwu Twojemu, * i rządź nimi i wywyższaj ich aż na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. The Lord is the defence of my life.
|
Ant. Adoráte.
Psalmus 28 [3]
28:1 Afférte Dómino, fílii Dei: * afférte Dómino fílios aríetum.
28:2 Afférte Dómino glóriam et honórem, afférte Dómino glóriam nómini ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.
28:3 Vox Dómini super aquas, Deus majestátis intónuit: * Dóminus super aquas multas.
28:4 Vox Dómini in virtúte: * vox Dómini in magnificéntia.
28:5 Vox Dómini confringéntis cedros: * et confrínget Dóminus cedros Líbani:
28:6 Et commínuet eas tamquam vítulum Líbani: * et diléctus quemádmodum fílius unicórnium.
28:7 Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: * vox Dómini concutiéntis desértum: et commovébit Dóminus desértum Cades.
28:9 Vox Dómini præparántis cervos, et revelábit condénsa: * et in templo ejus omnes dicent glóriam.
28:10 Dóminus dilúvium inhabitáre facit: * et sedébit Dóminus Rex in ætérnum.
28:11 Dóminus virtútem pópulo suo dabit: * Dóminus benedícet pópulo suo in pace.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Worship the Lord.
Psalm 28 [3]
28:1 Przynoście Panu, synowie Boży, * przynoście Panu młode baranki.
28:2 Przynoście Panu chwałę i cześć, przynoście Panu chwałę dla imienia Jego, * kłaniajcie się Panu w dziedzińcu świętym Jego.
28:3 Głos Pański nad wodami, Bóg majestatu zagrzmiał: * Pan nad wodami wielkimi.
28:4 Głos Pański w mocy, * głos Pański w wielmożności.
28:5 Głos Pański łamiący cedry, * i połamie Pan cedry Libanu:
28:6 I pokruszy je jak cielę na Libanie, * a umiłowany będzie jak młody jednorożec.
28:7 Głos Pański rozmiatający płomień ognisty: * głos Pański wstrząsający puszczą: i poruszy Pan pustynię Kades.
28:9 Głos Pański przygotowujący łanie i odkrywający gąszcze: * a w kościele Jego wszyscy oddadzą chwałę.
28:10 Pan czyni, że potop trwa * i będzie siedział Pan, król, na wieki.
28:11 Pan da moc ludowi swemu, * Pan błogosławić będzie ludowi swemu w pokoju.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 29 [4]
29:2 Exaltábo te, Dómine, quóniam suscepísti me: * nec delectásti inimícos meos super me.
29:3 Dómine, Deus meus, clamávi ad te, * et sanásti me.
29:4 Dómine, eduxísti ab inférno ánimam meam: * salvásti me a descendéntibus in lacum.
29:5 Psállite Dómino, sancti ejus: * et confitémini memóriæ sanctitátis ejus.
29:6 Quóniam ira in indignatióne ejus: * et vita in voluntáte ejus.
29:6 Ad vésperum demorábitur fletus: * et ad matutínum lætítia.
29:7 Ego autem dixi in abundántia mea: * Non movébor in ætérnum.
29:8 Dómine, in voluntáte tua, * præstitísti decóri meo virtútem.
29:8 Avertísti fáciem tuam a me, * et factus sum conturbátus.
29:9 Ad te, Dómine, clamábo: * et ad Deum meum deprecábor.
29:10 Quæ utílitas in sánguine meo, * dum descéndo in corruptiónem?
29:10 Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?
29:11 Audívit Dóminus, et misértus est mei: * Dóminus factus est adjútor meus.
29:12 Convertísti planctum meum in gáudium mihi: * conscidísti saccum meum, et circumdedísti me lætítia:
29:13 Ut cantet tibi glória mea, et non compúngar: * Dómine, Deus meus, in ætérnum confitébor tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adoráte Dóminum in aula sancta ejus.
|
Psalm 29 [4]
29:2 Wysławiać Cię będę, Panie, żeś mię przyjął, * a nie dał pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.
29:3 Panie, Boże mój, wołałem do Ciebie * i uzdrowiłeś mię.
29:4 Panie, wywiodłeś z otchłani duszę moją, * wybawiłeś mię spośród zstępujących do grobu.
29:5 Śpiewajcie Panu święci Jego * i wysławiajcie pamiątkę świętości Jego.
29:6 Bo gniew jest w zapalczywości Jego, * a życie w upodobaniu Jego.
29:6 Z wieczora gości płacz, * a z rana wesele.
29:7 A ja rzekłem w dostatku moim: * Nie będę poruszony na wieki.
29:8 Panie, według woli Twojej * dodałeś mocy ozdobie mojej.
29:8 Odwróciłeś oblicze swe ode mnie * i stałem się zatrwożony.
29:9 Do Ciebie, Panie, wołać będę * i do Boga mego modlić się będę.
29:10 Cóż za pożytek z krwi mojej, * gdy zstępuję do skażenia?
29:10 Czyż proch sławić Cię będzie, * albo opowiadać będzie prawdę Twoją?
29:11 Usłyszał Pan i zmiłował się nade mną, * Pan się stał pomocnikiem moim.
29:12 Odmieniłeś mi płacz mój w wesele, * zdarłeś wór mój, a oblokłeś mię w wesele:
29:13 Aby Tobie śpiewała chwała moja i bym się nie smucił. * Panie, Boże mój, na wieki wysławiać Cię będę.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Worship the Lord in His holy courts.
|
Ant. In tua justítia.
Psalmus 30 [5]
30:2 In te, Dómine, sperávi, non confúndar in ætérnum: * in justítia tua líbera me.
30:3 Inclína ad me aurem tuam, * accélera ut éruas me.
30:3 Esto mihi in Deum protectórem, et in domum refúgii: * ut salvum me fácias.
30:4 Quóniam fortitúdo mea, et refúgium meum es tu: * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.
30:5 Edúces me de láqueo hoc, quem abscondérunt mihi: * quóniam tu es protéctor meus.
30:6 In manus tuas comméndo spíritum meum: * redemísti me, Dómine, Deus veritátis.
30:7 Odísti observántes vanitátes, * supervácue.
30:7 Ego autem in Dómino sperávi: * exsultábo, et lætábor in misericórdia tua.
30:8 Quóniam respexísti humilitátem meam, * salvásti de necessitátibus ánimam meam.
30:9 Nec conclusísti me in mánibus inimíci: * statuísti in loco spatióso pedes meos.
30:10 Miserére mei, Dómine, quóniam tríbulor: * conturbátus est in ira óculus meus, ánima mea, et venter meus:
30:11 Quóniam defécit in dolóre vita mea: * et anni mei in gemítibus.
30:11 Infirmáta est in paupertáte virtus mea: * et ossa mea conturbáta sunt.
30:12 Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicínis meis valde: * et timor notis meis.
30:12 Qui vidébant me, foras fugérunt a me: * oblivióni datus sum, tamquam mórtuus a corde.
30:13 Factus sum tamquam vas pérditum: * quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu.
30:14 In eo dum convenírent simul advérsum me, * accípere ánimam meam consiliáti sunt.
30:15 Ego autem in te sperávi, Dómine: * dixi: Deus meus es tu: in mánibus tuis sortes meæ.
30:16 Éripe me de manu inimicórum meórum, * et a persequéntibus me.
30:17 Illústra fáciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tua: * Dómine, non confúndar, quóniam invocávi te.
30:18 Erubéscant ímpii, et deducántur in inférnum: * muta fiant lábia dolósa.
30:19 Quæ loquúntur advérsus justum iniquitátem: * in supérbia, et in abusióne.
30:20 Quam magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, * quam abscondísti timéntibus te.
30:20 Perfecísti eis, qui sperant in te, * in conspéctu filiórum hóminum.
30:21 Abscóndes eos in abscóndito faciéi tuæ * a conturbatióne hóminum.
30:21 Próteges eos in tabernáculo tuo * a contradictióne linguárum.
30:22 Benedíctus Dóminus: * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.
30:23 Ego autem dixi in excéssu mentis meæ: * Projéctus sum a fácie oculórum tuórum.
30:23 Ídeo exaudísti vocem oratiónis meæ, * dum clamárem ad te.
30:24 Dilígite Dóminum omnes sancti ejus: * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retríbuet abundánter faciéntibus supérbiam.
30:25 Viríliter ágite, et confortétur cor vestrum, * omnes, qui sperátis in Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Deliver me.
Psalm 30 [5]
30:2 W Tobie, Panie, nadzieję miałem, niech nie będę zawstydzony na wieki: * w sprawiedliwości Twojej wybaw mię.
30:3 Nakłoń ku mnie ucha Twego, * pośpiesz się, aby mię wyrwać.
30:3 Bądź mi Bogiem, obrońcą i domem ucieczki, * aby mię zbawić.
30:4 Albowiem mocą moją i ucieczką moją Ty jesteś, * a dla imienia Twego poprowadzisz mię i wyżywisz.
30:5 Wywiedziesz mię z sidła tego, które mi zakryli, * boś Ty jest obrońca mój.
30:6 W ręce Twe polecam ducha mego, * odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdy.
30:7 Nienawidzisz trzymających się marności * nadaremnie.
30:7 A ja w Panu nadzieję miałem: * będę się weselił i radował z miłosierdzia Twego.
30:8 Albowiem wejrzałeś na uniżenie moje, * wybawiłeś z potrzeby duszę moją.
30:9 I nie zamknąłeś mnie w rękach nieprzyjaciół, * postawiłeś na miejscu przestronnym nogi moje.
30:10 Zmiłuj się nade mną Panie, bom jest uciśniony, * zamroczone jest od gniewu oko moje, dusza moja i wnętrze moje:
30:11 Albowiem ustało w boleści życie moje * i lata moje we wzdychaniu.
30:11 Omdlały w nędzy siły moje * i kości moje są poruszone.
30:12 Gwoli wszystkim nieprzyjaciołom moim stałem się pośmiewiskiem i dla sąsiadów moich bardzo, * i postrachem dla znajomych moich.
30:12 Którzy mię widzieli, precz ode mnie uciekli: * zapomniany jestem, wyrzucony z serca jak umarły.
30:13 Stałem się jak naczynie rozbite, * bo słyszałem łajanie wielu mieszkających wokoło.
30:14 Wtedy, gdy się schodzili wspólnie przeciwko mnie, * naradzali się, aby odebrać mi życie.
30:15 A ja w Tobie nadzieję miałem, Panie, * rzekłem: Tyś jest Bogiem moim, w rękach Twoich losy moje.
30:16 Wyrwij mię z ręki nieprzyjaciół moich * i od prześladujących mię.
30:17 Rozjaśnij twarz Twoją nad sługą Twoim, zbaw mię w miłosierdziu Twoim: * Panie, niech nie będę zawstydzony, albowiem wzywałem Cię.
30:18 Niech się zawstydzą niezbożnicy i niech będą doprowadzeni do otchłani: * niech zaniemieją usta zdradliwe.
30:19 Które mówią nieprawość przeciw sprawiedliwemu * z pychą i pogardą.
30:20 Jakże wielkie mnóstwo słodkości Twej, Panie, * którą zachowałeś dla bojących się Ciebie.
30:20 Przygotowałeś tym, którzy nadzieję mają w Tobie, * przed obliczem synów ludzkich.
30:21 Osłonisz ich zasłoną oblicza Twego * od zamieszek ludzkich.
30:21 Ukryjesz ich w namiocie Twoim * od przeciwieństwa języków.
30:22 Błogosławiony Pan, * bo okazał dziwne miłosierdzie swe nade mną w mieście obronnym.
30:23 A ja mówiłem w zdumieniu umysłu mego: * Jestem odrzucony od oczu Twoich.
30:23 Przeto wysłuchałeś głosu modlitwy mojej, * gdym wołał do Ciebie.
30:24 Miłujcie Pana wszyscy święci Jego, * albowiem Pan będzie szukał prawdy, a odda obficie postępującym pysznie.
30:25 Mężnie postępujcie i niech się wzmocni serce wasze, * wy wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 31 [6]
31:1 Beáti quorum remíssæ sunt iniquitátes: * et quorum tecta sunt peccáta.
31:2 Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu ejus dolus.
31:3 Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem tota die.
31:4 Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua: * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina.
31:5 Delíctum meum cógnitum tibi feci: * et injustítiam meam non abscóndi.
31:5 Dixi: Confitébor advérsum me injustítiam meam Dómino: * et tu remisísti impietátem peccáti mei.
31:6 Pro hac orábit ad te omnis sanctus, * in témpore opportúno.
31:6 Verúmtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.
31:7 Tu es refúgium meum a tribulatióne, quæ circúmdedit me: * exsultátio mea, érue me a circumdántibus me.
31:8 Intelléctum tibi dabo, et ínstruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo super te óculos meos.
31:9 Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intelléctus.
31:9 In camo et freno maxíllas eórum constrínge, * qui non appróximant ad te.
31:10 Multa flagélla peccatóris, * sperántem autem in Dómino misericórdia circúmdabit.
31:11 Lætámini in Dómino et exsultáte, justi, * et gloriámini, omnes recti corde.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In tua justítia líbera me, Dómine.
|
Psalm 31 [6]
31:1 Błogosławieni, którym odpuszczone są nieprawości * i których grzechy są zakryte.
31:2 Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczytał grzechu, * i nie ma w duchu jego fałszu.
31:3 Ponieważ milczałem, zestarzały się kości moje, * gdym wołał cały dzień.
31:4 Bo we dnie i w nocy ciążyła nade mną ręka Twoja: * nawróciłem się w nędzy mojej, gdy tkwił cierń.
31:5 Grzech mój wyjawiłem Tobie, * a niesprawiedliwości mojej nie ukrywałem.
31:5 Rzekłem: Wyznam przeciwko sobie niesprawiedliwość moją Panu, * a Ty odpuściłeś niezbożność grzechu mego.
31:6 Dlatego będzie się modlił do Ciebie wszelki święty * czasu sposobnego.
31:6 A nawet w potopie wody wielkie * do niego się nie przybliżą.
31:7 Ty jesteś ucieczką moją od utrapienia, które mię ogarnęło: * radości moja, wyrwij mię od tych, którzy mię oblegli.
31:8 Dam tobie rozum i nauczę cię tej drogi, którą masz pójść: * umocnię nad tobą oczy moje.
31:9 Nie bądźcież jak koń i muł, * które nie mają rozumu.
31:9 Uzdą i wędzidłem ściśnij pyski ich, * bo się nie zbliżą do ciebie.
31:10 Wiele jest biczów na grzesznika, * a mającego nadzieję w Panu miłosierdzie ogarnie.
31:11 Weselcie się w Panu i radujcie się, sprawiedliwi, * i chlubcie się, wszyscy prawego serca.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Deliver me in Thy righteousness.
|
Ant. Rectos décet.
Psalmus 32 [7]
32:1 Exsultáte, justi, in Dómino: * rectos decet collaudátio.
32:2 Confitémini Dómino in cíthara: * in psaltério decem chordárum psállite illi.
32:3 Cantáte ei cánticum novum: * bene psállite ei in vociferatióne.
32:4 Quia rectum est verbum Dómini, * et ómnia ópera ejus in fide.
32:5 Díligit misericórdiam et judícium: * misericórdia Dómini plena est terra.
32:6 Verbo Dómini cæli firmáti sunt: * et spíritu oris ejus omnis virtus eórum.
32:7 Cóngregans sicut in utre aquas maris: * ponens in thesáuris abýssos.
32:8 Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem.
32:9 Quóniam ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
32:10 Dóminus díssipat consília géntium: * réprobat autem cogitatiónes populórum, et réprobat consília príncipum.
32:11 Consílium autem Dómini in ætérnum manet: * cogitatiónes cordis ejus in generatióne et generatiónem.
32:12 Beáta gens, cujus est Dóminus, Deus ejus: * pópulus, quem elégit in hereditátem sibi.
32:13 De cælo respéxit Dóminus: * vidit omnes fílios hóminum.
32:14 De præparáto habitáculo suo * respéxit super omnes, qui hábitant terram.
32:15 Qui finxit sigillátim corda eórum: * qui intéllegit ómnia ópera eórum.
32:16 Non salvátur rex per multam virtútem: * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ.
32:17 Fallax equus ad salútem: * in abundántia autem virtútis suæ non salvábitur.
32:18 Ecce, óculi Dómini super metuéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia ejus:
32:19 Ut éruat a morte ánimas eórum: * et alat eos in fame.
32:20 Ánima nostra sústinet Dóminum: * quóniam adjútor et protéctor noster est.
32:21 Quia in eo lætábitur cor nostrum: * et in nómine sancto ejus sperávimus.
32:22 Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos: * quemádmodum sperávimus in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Praise is comely.
Psalm 32 [7]
32:1 Weselcie się, sprawiedliwi, w Panu, * prawym przystoi chwała.
32:2 Wysławiajcie Pana na cytrze, * grajcie mu na harfie o dziesięciu strunach.
32:3 Śpiewajcie Mu pieśń nową, * dobrze Mu grajcie wśród okrzyków.
32:4 Albowiem prawe jest słowo Pańskie, * i wszystkie czyny Jego według wierności.
32:5 Miłuje miłosierdzie i sąd, * miłosierdzia Pańskiego pełna jest ziemia.
32:6 Słowem Pańskim niebiosa są utwierdzone, * a tchnieniem ust Jego wszystka moc ich.
32:7 On zbiera jak w skórzanym worze wody morskie, * kładzie w skarbcu otchłanie wód.
32:8 Niech się boi Pana wszystka ziemia * i niech drżą przed Nim wszyscy mieszkający na świecie.
32:9 Albowiem On rzekł i są uczynione: * On rozkazał i są stworzone.
32:10 Pan rozprasza plany narodów: * wniwecz obraca myśli ludzkie i zamiary książąt odrzuca.
32:11 A plany Pańskie trwają na wieki: * myśli serca Jego z pokolenia na pokolenie.
32:12 Błogosławiony naród, którego Bogiem jest Pan, * lud, który On obrał za dziedzictwo sobie.
32:13 Spojrzał Pan z nieba, * ujrzał wszystkich synów ludzkich.
32:14 Z nagotowanego mieszkania swego * spojrzał na wszystkich, którzy mieszkają na ziemi.
32:15 On, który uformował z osobna każde serce ich, * który rozumie wszystkie ich sprawy.
32:16 Nie bywa wybawiony król przez wielką moc: * a olbrzym nie będzie wybawiony wielkością siły swojej.
32:17 Zawodny jest koń ku wybawieniu * i wielka moc jego nie wybawi go.
32:18 Oto oczy Pańskie nad bojącymi się Go * i nad tymi, którzy nadzieję mają w miłosierdziu Jego:
32:19 Aby wyrwał od śmierci ich duszę * i żywił ich w głodzie.
32:20 Dusza nasza wyczekuje Pana, * bo jest pomocnikiem i obrońcą naszym.
32:21 Albowiem w Nim się rozweseli serce nasze, * a w imieniu świętym Jego mieliśmy nadzieję.
32:22 Niech będzie miłosierdzie Twoje, Panie, nad nami, * jak mieliśmy nadzieję w Tobie.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 33 [8]
33:2 Benedícam Dóminum in omni témpore: * semper laus ejus in ore meo.
33:3 In Dómino laudábitur ánima mea: * áudiant mansuéti, et læténtur.
33:4 Magnificáte Dóminum mecum: * et exaltémus nomen ejus in idípsum.
33:5 Exquisívi Dóminum, et exaudívit me: * et ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me.
33:6 Accédite ad eum, et illuminámini: * et fácies vestræ non confundéntur.
33:7 Iste pauper clamávit, et Dóminus exaudívit eum: * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum.
33:8 Immíttet Ángelus Dómini in circúitu timéntium eum: * et erípiet eos.
33:9 Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus: * beátus vir, qui sperat in eo.
33:10 Timéte Dóminum, omnes sancti ejus: * quóniam non est inópia timéntibus eum.
33:11 Dívites eguérunt et esuriérunt: * inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono.
33:12 Veníte, fílii, audíte me: * timórem Dómini docébo vos.
33:13 Quis est homo qui vult vitam: * díligit dies vidére bonos?
33:14 Próhibe linguam tuam a malo: * et lábia tua ne loquántur dolum.
33:15 Divérte a malo, et fac bonum: * inquíre pacem, et perséquere eam.
33:16 Óculi Dómini super justos: * et aures ejus in preces eórum.
33:17 Vultus autem Dómini super faciéntes mala: * ut perdat de terra memóriam eórum.
33:18 Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos: * et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos.
33:19 Juxta est Dóminus iis, qui tribuláto sunt corde: * et húmiles spíritu salvábit.
33:20 Multæ tribulatiónes justórum: * et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.
33:21 Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: * unum ex his non conterétur.
33:22 Mors peccatórum péssima: * et qui odérunt justum, delínquent.
33:23 Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum: * et non delínquent omnes qui sperant in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Rectos décet collaudátio.
|
Psalm 33 [8]
33:2 Będę błogosławił Pana na każdy czas: * chwała Jego zawsze w ustach moich.
33:3 W Panu chlubić się będzie dusza moja, * niechaj słyszą cisi i niech się weselą.
33:4 Uwielbiajcie Pana ze mną * i wywyższajmy imię Jego wspólnie.
33:5 Szukałem Pana i wysłuchał mnie, * i ze wszystkich utrapień moich wyrwał mię.
33:6 Przystąpcie do Niego a rozjaśnijcie się * i oblicza wasze nie będą zawstydzone.
33:7 Ten ubogi wołał, a Pan go wysłuchał, * i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
33:8 Rozłoży się anioł Pański wokoło bojących się go, * i wyrwie ich.
33:9 Skosztujcie, a obaczcie, iż słodki jest Pan, * błogosławiony mąż, który w Nim ma nadzieję.
33:10 Bójcie się Pana wszyscy święci Jego, * bo nie masz niedostatku bojącym się Go.
33:11 Bogacze niedostatek cierpieli i łaknęli, * lecz szukającym Pana na żadnym dobru schodzić nie będzie.
33:12 Pójdźcie tu, synowie, słuchajcie mię: * bojaźni Pańskiej nauczę was.
33:13 Któryż jest człowiek, co chce żywota, * pragnie dni dobre widzieć?
33:14 Strzeż języka twego od złego, * a usta twoje niech nie mówią zdradliwie.
33:15 Odwróć się od złego, a czyń dobrze: * szukaj pokoju i ubiegaj się za nim.
33:16 Oczy Pańskie nad sprawiedliwymi, * a uszy Jego na prośby ich.
33:17 A oblicze Pańskie nad czyniącymi źle, * aby wygładzić z ziemi ich pamięć.
33:18 Wołali sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchał * i wyswobodził ich ze wszystkich ucisków.
33:19 Bliski jest Pan tym, którzy są strapionego serca, * i zbawi przygnębionych na duchu.
33:20 Mnogie są uciski sprawiedliwych, * ale z nich wszystkich Pan ich wybawi.
33:21 Strzeże Pan wszystkich kości ich, * żadna z nich się nie skruszy.
33:22 Śmierć grzeszników najgorsza, * a którzy nienawidzą sprawiedliwego, zgrzeszą.
33:23 Pan odkupi dusze sług swoich, * a nie zgrzeszą wszyscy, którzy w Nim nadzieję mają.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Praise is comely for the upright.
|
Ant. Expúgna.
Psalmus 34 [9]
34:1 Júdica, Dómine, nocéntes me, * expúgna impugnántes me.
34:2 Apprehénde arma et scutum: * et exsúrge in adjutórium mihi.
34:3 Effúnde frámeam, et conclúde advérsus eos, qui persequúntur me: * dic ánimæ meæ: Salus tua ego sum.
34:4 Confundántur et revereántur, * quæréntes ánimam meam.
34:4 Avertántur retrórsum, et confundántur * cogitántes mihi mala.
34:5 Fiant tamquam pulvis ante fáciem venti: * et Ángelus Dómini coárctans eos.
34:6 Fiat via illórum ténebræ et lúbricum: * et Ángelus Dómini pérsequens eos.
34:7 Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui: * supervácue exprobravérunt ánimam meam.
34:8 Véniat illi láqueus, quem ignórat: et cáptio, quam abscóndit, apprehéndat eum: * et in láqueum cadat in ipsum.
34:9 Ánima autem mea exsultábit in Dómino: * et delectábitur super salutári suo.
34:10 Ómnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi?
34:10 Erípiens ínopem de manu fortiórum ejus: * egénum et páuperem a diripiéntibus eum.
34:11 Surgéntes testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me.
34:12 Retribuébant mihi mala pro bonis: * sterilitátem ánimæ meæ.
34:13 Ego autem cum mihi molésti essent, * induébar cilício.
34:13 Humiliábam in jejúnio ánimam meam: * et orátio mea in sinu meo convertétur.
34:14 Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam: * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar.
34:15 Et advérsum me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.
34:16 Dissipáti sunt, nec compúncti, tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis.
34:17 Dómine, quando respícies? * restítue ánimam meam a malignitáte eórum, a leónibus únicam meam.
34:18 Confitébor tibi in ecclésia magna, * in pópulo gravi laudábo te.
34:19 Non supergáudeant mihi qui adversántur mihi iníque: * qui odérunt me gratis et ánnuunt óculis.
34:20 Quóniam mihi quidem pacífice loquebántur: * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos cogitábant.
34:21 Et dilatavérunt super me os suum: * dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri.
34:22 Vidísti, Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas a me.
34:23 Exsúrge et inténde judício meo: * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam.
34:24 Júdica me secúndum justítiam tuam, Dómine, Deus meus, * et non supergáudeant mihi.
34:25 Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ: * nec dicant: Devorávimus eum.
34:26 Erubéscant et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.
34:26 Induántur confusióne et reveréntia * qui magna loquúntur super me.
34:27 Exsúltent et læténtur qui volunt justítiam meam: * et dicant semper: Magnificétur Dóminus qui volunt pacem servi ejus.
34:28 Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, * tota die laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Fight against them.
Psalm 34 [9]
34:1 Osądź, Panie, szkodzących mi, * zwalcz walczących przeciwko mnie.
34:2 Porwij broń i tarczę, * i powstań mi na pomoc.
34:3 Dobądź miecza i zamknij drogę tym, co mię prześladują: * rzeknij duszy mojej: Jam jest zbawieniem twoim.
34:4 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni * szukający duszy mojej.
34:4 Niech się cofną wstecz i niech będą zelżeni * obmyślający mi zło.
34:5 Niechaj będą jak proch przed wiatrem, * a anioł Pański niechaj ich uciśnie.
34:6 Niech będzie droga ich ciemnością i ślizgawicą, * a anioł Pański niechaj ich goni.
34:7 Albowiem bez przyczyny ukryli na mnie zgubne sidło swoje: * niesłusznie urągali duszy mojej.
34:8 Niechże nań przyjdzie sidło, o którym nie wie, i sieć, którą ukrył, niechaj go pojma, * i niech w to samo sidło wpadnie.
34:9 A dusza moja rozraduje się w Panu * i ucieszy się zbawieniem Jego.
34:10 Wszystkie kości moje rzekną: * Panie, któż podobien Tobie?
34:10 Wyrywasz biedaka z ręki mocniejszych nadeń: * niedostatniego i ubogiego od drapieżców jego.
34:11 Powstali świadkowie fałszywi, * pytali mię, czego nie byłem świadom.
34:12 Oddawali mi złem za dobre, * niepłodność dla duszy mojej.
34:13 A ja, gdy mi się przykrzyli, * obłóczyłem się we włosiennicę.
34:13 Trapiłem postem duszę moją * i modlitwa moja do łona mego się wróci.
34:14 Jak bliźniemu i jak bratu naszemu, tak dogadzałem: * jak żałujący i smucący się, tak się korzyłem.
34:15 I weselili się przeciwko mnie, i schadzali się, * zgromadzono na mnie bicze, nie wiedziałem.
34:16 Rozeszli się, a nie żałowali, kusili mię, szydzili ze mnie szyderstwem, * zgrzytali na mnie zębami swymi.
34:17 Panie, kiedyż wejrzysz? * Wyrwij duszę moją od złości ich, od lwów jedyną moją.
34:18 Będę Cię wysławiał w zebraniu wielkim, * między ludem ogromnym będę Cię chwalił.
34:19 Niech się nie weselą ze mnie, którzy mi się niesprawiedliwie sprzeciwiają, * którzy mię bez powodu w nienawiści mają, a mrugają oczyma.
34:20 Bo ze mną wprawdzie spokojnie mówili, * ale w gniewie ziemskim mówiąc, zdrady obmyślali.
34:21 I rozwarli na mnie gęby swoje, * mówiąc: Ha, ha, oglądały oczy nasze.
34:22 Widziałeś, Panie, nie milcz. * Panie, nie odchodź ode mnie.
34:23 Powstań i pilnuj sądu mego: * Boże mój i Panie mój, sprawy mojej.
34:24 Sądź mię według sprawiedliwości Twojej, Panie, Boże mój, * a niech się nie cieszą ze mnie.
34:25 Niechaj nie mówią w sercach swoich: Ha, ha, radość dla duszy naszej, * i niech nie mówią: Pożarliśmy go.
34:26 Niech będą zawstydzeni i pohańbieni razem ci, * którzy się weselą z nieszczęścia mojego.
34:26 Niechaj będą obleczeni w hańbę i w sromotę ci, * którzy z pychą mówią przeciwko mnie.
34:27 Niech się radują i weselą, którzy chcą sprawiedliwości mojej, * i niech mówią zawsze: Niech będzie uwielbiony Pan, którzy pragną pokoju dla sługi Jego.
34:28 A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoją, * cały dzień chwałę Twoją.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 35 [10]
35:2 Dixit injústus ut delínquat in semetípso: * non est timor Dei ante óculos ejus.
35:3 Quóniam dolóse egit in conspéctu ejus: * ut inveniátur iníquitas ejus ad ódium.
35:4 Verba oris ejus iníquitas, et dolus: * nóluit intellégere ut bene ágeret.
35:5 Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: * ástitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit.
35:6 Dómine, in cælo misericórdia tua: * et véritas tua usque ad nubes.
35:7 Justítia tua sicut montes Dei: * judícia tua abýssus multa.
35:7 Hómines, et juménta salvábis, Dómine: * quemádmodum multiplicásti misericórdiam tuam, Deus.
35:8 Fílii autem hóminum, * in tégmine alárum tuárum sperábunt.
35:9 Inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ: * et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.
35:10 Quóniam apud te est fons vitæ: * et in lúmine tuo vidébimus lumen.
35:11 Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his, qui recto sunt corde.
35:12 Non véniat mihi pes supérbiæ: * et manus peccatóris non móveat me.
35:13 Ibi cecidérunt qui operántur iniquitátem: * expúlsi sunt, nec potuérunt stare.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Expúgna impugnántes me.
|
Psalm 35 [10]
35:2 Rzekł niesprawiedliwy sam w sobie, że będzie grzeszył, * nie masz bojaźni Bożej przed oczyma jego.
35:3 Albowiem zdradliwie działał przed obliczem Jego, * tak że się znalazła nieprawość jego w nienawiści.
35:4 Słowa ust jego oto nieprawość i zdrada, * nie chciał zrozumieć, aby dobrze czynić.
35:5 Nieprawość obmyślał na łożu swoim, * stał przy wszelkiej drodze niedobrej, a zła nie miał w nienawiści.
35:6 Panie, w niebie miłosierdzie Twoje, * a prawda Twoja aż pod obłoki.
35:7 Sprawiedliwość Twoja jak góry Boże, * sądy Twoje jak przepaść wielka.
35:7 Ludzi i bydlęta zbawisz, Panie: * jakże rozmnożyłeś miłosierdzie Twoje, Boże.
35:8 A synowie człowieczy * w cieniu skrzydeł Twoich nadzieję mieć będą.
35:9 Będą upojeni obfitością domu Twego * i strumieniem rozkoszy Twojej napoisz ich.
35:10 Albowiem u Ciebie jest zdrój żywota, * a w światłości Twojej będziemy oglądać światłość.
35:11 Rozciągnij miłosierdzie Twoje nad tymi, którzy Cię znają, * a sprawiedliwość Twoją nad tymi, którzy są prawego serca.
35:12 Niech nie następuje na mnie noga pychy, * a ręka grzesznego niech mnie nie porusza.
35:13 Tam upadli, którzy czynią nieprawość: * wygnani są i nie mogli się ostać.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Fight against them that fight against me.
|
Ant. Revéla.
Psalmus 36 [11]
36:1 Noli æmulári in malignántibus: * neque zeláveris faciéntes iniquitátem.
36:2 Quóniam tamquam fænum velóciter aréscent: * et quemádmodum ólera herbárum cito décident.
36:3 Spera in Dómino, et fac bonitátem: * et inhábita terram, et pascéris in divítiis ejus.
36:4 Delectáre in Dómino: * et dabit tibi petitiónes cordis tui.
36:5 Revéla Dómino viam tuam, et spera in eo: * et ipse fáciet.
36:6 Et edúcet quasi lumen justítiam tuam: et judícium tuum tamquam merídiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum.
36:7 Noli æmulári in eo, qui prosperátur in via sua: * in hómine faciénte injustítias.
36:8 Désine ab ira, et derelínque furórem: * noli æmulári ut malignéris.
36:9 Quóniam qui malignántur, exterminabúntur: * sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.
36:10 Et adhuc pusíllum, et non erit peccátor: * et quǽres locum ejus et non invénies.
36:11 Mansuéti autem hereditábunt terram: * et delectabúntur in multitúdine pacis.
36:12 Observábit peccátor justum: * et stridébit super eum déntibus suis.
36:13 Dóminus autem irridébit eum: * quóniam próspicit quod véniet dies ejus.
36:14 Gládium evaginavérunt peccatóres: * intendérunt arcum suum,
36:14 Ut deíciant páuperem et ínopem: * ut trucídent rectos corde.
36:15 Gládius eórum intret in corda ipsórum: * et arcus eórum confringátur.
36:16 Mélius est módicum justo, * super divítias peccatórum multas.
36:17 Quóniam brácchia peccatórum conteréntur: * confírmat autem justos Dóminus.
36:18 Novit Dóminus dies immaculatórum: * et heréditas eórum in ætérnum erit.
36:19 Non confundéntur in témpore malo, et in diébus famis saturabúntur: * quia peccatóres períbunt.
36:20 Inimíci vero Dómini mox ut honorificáti fúerint et exaltáti: * deficiéntes, quemádmodum fumus defícient.
36:21 Mutuábitur peccátor, et non solvet: * justus autem miserétur et tríbuet.
36:22 Quia benedicéntes ei hereditábunt terram: * maledicéntes autem ei disperíbunt.
36:23 Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur: * et viam ejus volet.
36:24 Cum cecíderit non collidétur: * quia Dóminus suppónit manum suam.
36:25 Júnior fui, étenim sénui: * et non vidi justum derelíctum, nec semen ejus quǽrens panem.
36:26 Tota die miserétur et cómmodat: * et semen illíus in benedictióne erit.
36:27 Declína a malo, et fac bonum: * et inhábita in sǽculum sǽculi.
36:28 Quia Dóminus amat judícium, et non derelínquet sanctos suos: * in ætérnum conservabúntur.
36:28 Injústi puniéntur: * et semen impiórum períbit.
36:29 Justi autem hereditábunt terram: * et inhabitábunt in sǽculum sǽculi super eam.
36:30 Os justi meditábitur sapiéntiam, * et lingua ejus loquétur judícium.
36:31 Lex Dei ejus in corde ipsíus, * et non supplantabúntur gressus ejus.
36:32 Consíderat peccátor justum: * et quǽrit mortificáre eum.
36:33 Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus: * nec damnábit eum, cum judicábitur illi.
36:34 Exspécta Dóminum, et custódi viam ejus: et exaltábit te ut hereditáte cápias terram: * cum períerint peccatóres vidébis.
36:35 Vidi ímpium superexaltátum, * et elevátum sicut cedros Líbani.
36:36 Et transívi, et ecce non erat: * et quæsívi eum, et non est invéntus locus ejus.
36:37 Custódi innocéntiam, et vide æquitátem: * quóniam sunt relíquiæ hómini pacífico.
36:38 Injústi autem disperíbunt simul: * relíquiæ impiórum interíbunt.
36:39 Salus autem justórum a Dómino: * et protéctor eórum in témpore tribulatiónis.
36:40 Et adjuvábit eos Dóminus et liberábit eos: * et éruet eos a peccatóribus, et salvábit eos: quia speravérunt in eo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ant. Show.
Psalm 36 [11]
36:1 Nie obruszaj się z powodu złoczyńców * i nie zazdrość czyniącym nieprawość.
36:2 Albowiem uwiędną prędko jak trawa, * a jak liście ziela wnet opadną.
36:3 Miej nadzieję w Panu, a czyń dobrze, * i mieszkaj w ziemi, a będziesz się karmił jej bogactwami.
36:4 Rozkoszuj się w Panu, * a da ci, czego pożąda twe serce.
36:5 Objaw Panu drogę twoją i miej nadzieję w Nim, * a On uczyni.
36:6 I wywiedzie jak światłość sprawiedliwość twoją, a sąd twój jak gdyby południe: * bądź poddany Panu i módl się do Niego.
36:7 Nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści na drodze jego, * na człowieka postępującego niesprawiedliwie.
36:8 Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość, * nie obruszaj się, abyś miał źle czynić.
36:9 Albowiem którzy źle czynią będą wykorzenieni, * lecz oczekujący Pana, ci odziedziczą ziemię.
36:10 I jeszcze chwila, a nie będzie grzesznika, * i będziesz szukał miejsca jego, a nie znajdziesz.
36:11 Ale cisi odziedziczą ziemię * i cieszyć się będą wielkim pokojem.
36:12 Będzie śledził grzesznik sprawiedliwego * i będzie nań zgrzytał zębami swymi.
36:13 Ale Pan będzie się śmiał z niego, * bo widzi, że nadchodzi dzień jego.
36:14 Miecza dobyli grzesznicy, * naciągnęli łuk swój.
36:14 Aby porazić ubogiego i niedostatniego, * aby pomordować ludzi prawego serca.
36:15 Miecz ich niech wnijdzie w serca ich, * a łuk ich niech się złamie.
36:16 Lepsza jest trocha u sprawiedliwego, * niźli wielkie bogactwa grzeszników.
36:17 Albowiem ramiona grzeszników połamią się, * a sprawiedliwych Pan utwierdza.
36:18 Zna Pan dni nieskalanych, * a dziedzictwo ich na wieki będzie.
36:19 Nie będą zawstydzeni w zły czas, i w dni głodu będą nasyceni: * albowiem grzesznicy zginą.
36:20 A nieprzyjaciele Pańscy, skoro będą uczczeni i wyniesieni, * ustając jako dym ustaną.
36:21 Będzie pożyczał grzesznik, a nie zapłaci, * ale sprawiedliwy zmiłuje się i da.
36:22 Albowiem błogosławiący go odziedziczą ziemię, * ale złorzeczący mu zginą.
36:23 Przez Pana kroki człowieka będą prostowane * i drogi jego upodoba sobie.
36:24 Gdy się powali, nie stłucze się, * bo Pan podkłada rękę swoją.
36:25 Byłem młody i zestarzałem się, * a nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani potomstwa jego szukającego chleba.
36:26 Cały dzień czyni miłosierdzie i pożycza, * a potomstwo jego w błogosławieństwie będzie.
36:27 Odstępuj od złego, a czyń dobrze * i mieszkaj na wieki wieków.
36:28 Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich: * na wieki będą zachowani.
36:28 Niesprawiedliwi będą pokarani * i potomstwo niezbożnych zginie.
36:29 Sprawiedliwi zaś odziedziczą ziemię * i będą mieszkali na niej na wieki wieków.
36:30 Usta sprawiedliwego będą myśleć o mądrości, * a język jego będzie mówił, co słuszne.
36:31 Zakon Boga jego w sercu jego, * a nie zachwieją się kroki jego.
36:32 Wypatruje grzesznik sprawiedliwego * i szuka, aby go zabić.
36:33 A Pan nie zostawi go w rękach jego * i nie potępi go, gdy będzie sądzony od niego.
36:34 Czekaj na Pana i strzeż drogi Jego, a wywyższy cię, żebyś odziedziczył ziemię: * ujrzysz, gdy niezbożni poginą.
36:35 Widziałem niezbożnika wyniosłego * i podniesionego jak cedry libańskie.
36:36 I minąłem, a już go nie masz, * i szukałem go, a nie znalazło się miejsce jego.
36:37 Przestrzegaj niewinności i patrz na sprawiedliwość, * albowiem jest potomstwo dla człowieka spokojnego.
36:38 Lecz niesprawiedliwi wszyscy poginą, * potomstwo niezbożników zginie.
36:39 A zbawienie sprawiedliwych od Pana, * i obrońcą ich jest czasu utrapienia.
36:40 I wspomoże ich Pan i wybawi ich, * i wyratuje ich od grzeszników i zbawi ich, gdyż w Nim nadzieję mieli.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
|
Psalmus 37 [12]
37:2 Dómine, ne in furóre tuo árguas me, * neque in ira tua corrípias me.
37:3 Quóniam sagíttæ tuæ infíxæ sunt mihi: * et confirmásti super me manum tuam.
37:4 Non est sánitas in carne mea a fácie iræ tuæ: * non est pax óssibus meis a fácie peccatórum meórum.
37:5 Quóniam iniquitátes meæ supergréssæ sunt caput meum: * et sicut onus grave gravátæ sunt super me.
37:6 Putruérunt et corrúptæ sunt cicatríces meæ, * a fácie insipiéntiæ meæ.
37:7 Miser factus sum, et curvátus sum usque in finem: * tota die contristátus ingrediébar.
37:8 Quóniam lumbi mei impléti sunt illusiónibus: * et non est sánitas in carne mea.
37:9 Afflíctus sum, et humiliátus sum nimis: * rugiébam a gémitu cordis mei.
37:10 Dómine, ante te omne desidérium meum: * et gémitus meus a te non est abscónditus.
37:11 Cor meum conturbátum est, derelíquit me virtus mea: * et lumen oculórum meórum, et ipsum non est mecum.
37:12 Amíci mei, et próximi mei * advérsum me appropinquavérunt, et stetérunt.
37:12 Et qui juxta me erant, de longe stetérunt: * et vim faciébant qui quærébant ánimam meam.
37:13 Et qui inquirébant mala mihi, locúti sunt vanitátes: * et dolos tota die meditabántur.
37:14 Ego autem tamquam surdus non audiébam: * et sicut mutus non apériens os suum.
37:15 Et factus sum sicut homo non áudiens: * et non habens in ore suo redargutiónes.
37:16 Quóniam in te, Dómine, sperávi: * tu exáudies me, Dómine, Deus meus.
37:17 Quia dixi: Nequándo supergáudeant mihi inimíci mei: * et dum commovéntur pedes mei, super me magna locúti sunt.
37:18 Quóniam ego in flagélla parátus sum: * et dolor meus in conspéctu meo semper.
37:19 Quóniam iniquitátem meam annuntiábo: * et cogitábo pro peccáto meo.
37:20 Inimíci autem mei vivunt, et confirmáti sunt super me: * et multiplicáti sunt qui odérunt me iníque.
37:21 Qui retríbuunt mala pro bonis, detrahébant mihi: * quóniam sequébar bonitátem.
37:22 Ne derelínquas me, Dómine, Deus meus: * ne discésseris a me.
37:23 Inténde in adjutórium meum, * Dómine, Deus, salútis meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Revéla Dómino viam tuam.
|
Psalm 37 [12]
37:2 Panie, nie karć mnie w zapalczywości Twojej * i w gniewie Twoim mnie nie karz.
37:3 Albowiem strzały Twoje utkwiły we mnie * i ciężko położyłeś na mnie rękę Twoją.
37:4 Nie masz zdrowia w ciele moim dla gniewu Twego, * nie masz pokoju kościom moim dla grzechów moich.
37:5 Albowiem nieprawości moje przewyższyły głowę moją * i jak brzemię ciężkie zaciążyły na mnie.
37:6 Pogniły i ropieją blizny moje * z powodu głupoty mojej.
37:7 Znędzniałem i skurczyłem się bardzo, * cały dzień chodziłem zasmucony.
37:8 Albowiem biodra moje pełne są naigrawania * i nie masz zdrowia w ciele moim.
37:9 Jestem strapiony i uniżony bardzo, * krzyczałem z powodu jęków serca mego.
37:10 Panie, przed Tobą jest cała tęsknota moja * i wzdychanie moje przed Tobą nie jest skryte.
37:11 Serce moje strwożone jest, opuściła mię siła moja, * i nawet jasności oczu moich nie masz przy mnie.
37:12 Przyjaciele moi i bliscy moi * przybliżyli się ku mnie i stanęli.
37:12 A którzy przy mnie byli, stali z daleka: * i gwałt czynili ci, którzy szukali duszy mojej.
37:13 A którzy mi życzyli zła, mówili marności * i zdrady cały dzień obmyślali.
37:14 A ja jak głuchy nie słyszałem * i byłem jak niemy, nie otwierający ust swoich.
37:15 I stałem się jak człowiek niesłyszący * i nie mający odpowiedzi w ustach swoich.
37:16 Albowiem w Tobie, Panie, nadzieję miałem, * Ty mnie wysłuchasz, Panie, Boże mój.
37:17 Bo mówiłem: By się kiedy nie weselili ze mnie nieprzyjaciele moi * i by nie mówili hardo przeciwko mnie gdy chwieją się nogi moje.
37:18 Bo ja na bicze gotów jestem * i ból mój przed obliczem moim jest zawsze.
37:19 Albowiem nieprawość moją oznajmię * i będę się troskał za grzech mój.
37:20 Lecz nieprzyjaciele moi żyją i mocniejsi są ode mnie, * i rozmnożyli się nienawidzący mnie niesprawiedliwie.
37:21 Którzy oddają złem za dobre, uwłaczali mi, * ponieważ chodziłem za dobrem.
37:22 Nie opuszczaj mnie, Panie, Boże mój, * nie odstępuj ode mnie.
37:23 Bądź gotów na ratunek mój, * Panie, Boże zbawienia mego.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Show thy way unto the Lord.
|
℣. Érue a frámea, Deus, ánimam meam.
℟. Et de manu canis únicam meam.
|
℣. Wyrwij od miecza, Boże, duszę moję.
℟. A z ręki psiéj jedynaczkę moję.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Wysłuchaj, Panie Jezu Chryste, modlitw sług swoich, i zmiłuj się nad nami: Który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem
Joannes 12:1-9
Ante sex dies Paschæ venit Jesus Bethániam, ubi Lázarus fúerat mórtuus, quem suscitávit Jesus. Et réliqua.
Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Tractus 50 in Joann., post initium
Ne putárent hómines phantásma esse factum, quia mórtuus resurréxit, Lázarus unus erat ex recumbéntibus: vivébat, loquebátur, epulabátur, véritas ostendebátur, infidélitas Judæórum confundebátur. Discumbébat ergo Jesus cum Lázaro, et céteris: ministrábat Martha, una ex soróribus Lázari. María vero, áltera soror Lázari, accépit libram unguénti nardi pístici pretiósi, et unxit pedes Jesu, et extérsit capíllis suis pedes ejus, et domus impléta est ex odóre unguénti. Factum audívimus: mystérium requirámus.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Viri ímpii dixérunt: Opprimámus virum justum injúste, et deglutiámus eum tamquam inférnus vivum: auferámus memóriam illíus de terra: et de spóliis ejus sortem mittámus inter nos: ipsi enim homicídæ thesaurizavérunt sibi mala.
* Insipiéntes et malígni odérunt sapiéntiam: et rei facti sunt in cogitatiónibus suis.
℣. Hæc cogitavérunt, et erravérunt: et excæcávit illos malítia eórum.
℟. Insipiéntes et malígni odérunt sapiéntiam: et rei facti sunt in cogitatiónibus suis.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 1
Czytanie Ewangelii świętej według Jana
J 12:1-9
Na sześć dni przed Paschą przyszedł Jezus do Betanii, gdzie umarł był Łazarz, którego Jezus wskrzesił. I tak dalej.
Homilia świętego Augustyna, Biskupa
Traktat 50. na Ewangelię wg św. Jana, przy początku
Aby ludzie nie uważali za zjawę tego, który zmartwychwstał, Łazarz był jednym z biesiadników; żył, rozmawiał, spożywał; prawda się objawiła, niewiara Żydów została zawstydzona. Biesiadował więc Pan z Łazarzem i innymi, a usługiwała Marta, jedna z sióstr Łazarza. Maria zaś, druga siostra Łazarza, wzięła funt drogiego olejku spikanardowego, namaściła stopy Jezusa, i otarła włosami swoimi nogi Jego. I napełnił się dom wonią olejku. Słyszeliśmy o tym, co się stało, poszukajmy tajemnicy.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Bezbożnicy rzekli: Udręczmy bez powodu Sprawiedliwego i pochłońmy Go żywcem jak Otchłań; usuńmy pamięć o Nim z ziemi, a o Jego szaty rzućmy los między sobą. Owi zabójcy zgromadzili sobie niegodziwości;
* Nierozumni i źli znienawidzili mądrość i zawinili swymi knowaniami.
℣. Tak pomyśleli i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła.
℟. Nierozumni i źli znienawidzili mądrość i zawinili swymi knowaniami.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
Quæcúmque ánima fidélis vis esse, cum María unge pedes Dómini pretióso unguénto. Unguéntum illud justítia fuit, ídeo libra fuit: erat autem unguéntum nardi pístici pretiósi. Quod ait, pístici, locum áliquem crédere debémus, unde hoc erat unguéntum pretiósum: nec tamen hoc vacat, et sacraménto óptime cónsonat. Pistis Græce, fides Latíne dícitur. Quærébas operári justítiam. Justus ex fide vivit. Unge pedes Jesu bene vivéndo: Domínica sectáre vestígia. Capíllis terge: si habes supérflua, da paupéribus, et Dómini pedes tersísti: capílli enim supérflua córporis vidéntur. Habes quod agas de supérfluis tuis: tibi supérflua sunt, sed Dómini pédibus necessária sunt. Forte in terra Dómini pedes índigent.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Oppróbrium factus sum nimis inimícis meis: vidérunt me, et movérunt cápita sua:
* Adjuva me, Dómine, Deus meus.
℣. Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me.
℟. Adjuva me, Dómine, Deus meus.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 2
Duszo wszelaka! Jeśli chcesz być wierną, namaszczaj z Marią stopy Pana drogim olejkiem. Owym olejkiem była sprawiedliwość, dlatego ważył on funt (gdyż po łacinie „libra” oznacza zarówno ‘funt’, jak i ‘wagę’, symbol sprawiedliwości). Był on zaś cennym olejkiem spikanardowym. Co do owego spikanardu (określonego po łacinie jako „nardus písticus”) to należy przez to rozumieć pochodzenie owego cennego olejku; jednakże owo słowo nie jest bez znaczenia i zawiera głębszą tajemnicę. Wiara po grecku „pistis” się nazywa. Chciałeś wypełnić sprawiedliwość: Sprawiedliwy z wiary żyje. Namaszczaj stopy Jezusa, żyjąc dobrze: idź śladami Pana. Ocieraj włosami: jeśli masz coś zbędnego, daj ubogim, a otarłeś stopy Pana; włosy bowiem zdają się czymś niepotrzebnym dla ciała. Masz sposobność uczynić coś z tym, czego masz w nadmiarze; dla ciebie jest to zbędne, lecz dla stóp Pana konieczne. Może na ziemi nogi Pana są w potrzebie.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Dla moich nieprzyjaciół stałem się wielkim urągowiskiem: widząc Mnie, potrząsają głowami.
* Dopomóż Mi, Panie, mój Boże.
℣. Mówili przeciwko Mnie językiem zdradliwym i osaczyli Mnie mowami pełnymi nienawiści.
℟. Dopomóż Mi, Panie, mój Boże.
|
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
De quibus enim, nisi de membris suis in fine dictúrus est: Cum uni ex mínimis meis fecístis, mihi fecístis? Supérflua vestra impendístis: sed pédibus meis obsecúti estis. Domus autem impléta est odóre: mundus implétus est fama bona: nam odor bonus, fama bona est. Qui male vivunt, et Christiáni vocántur, injúriam Christo fáciunt: de quálibus dictum est, quod per eos nomen Dómini blasphemátur. Si per tales nomen Dei blasphemátur, per bonos nomen Dómini laudátur. Audi Apóstolum: Christi bonus odor sumus, inquit, in omni loco.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Insurrexérunt in me viri iníqui absque misericórdia, quæsiérunt me interfícere: et non pepercérunt in fáciem meam spúere, et lánceis suis vulneravérunt me: et concússa sunt ómnia ossa mea:
* Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
℣. Effudérunt furórem suum in me: fremuérunt contra me déntibus suis.
℟. Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
Gloria omittitur
℟. Insurrexérunt in me viri iníqui absque misericórdia, quæsiérunt me interfícere: et non pepercérunt in fáciem meam spúere, et lánceis suis vulneravérunt me: et concússa sunt ómnia ossa mea: * Ego autem existimábam me tamquam mórtuum super terram.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
O czym bowiem, jeśli nie o swoich członkach Pan przy końcu powie: Coście uczynili jednemu z moich najmniejszych, Mnieście uczynili? Użyliście na coś tego, co wam zbywało, ale stopom moim wyświadczyliście przysługę. A dom napełnił się wonnością. Dobra sława świat przepełniła, dobrą bowiem wonią jest sława dobra. Ci, którzy źle żyją i chrześcijanami się nazywają, zniewagę Chrystusowi wyrządzają. O takich jest powiedziane, iż bluźnią imieniowi Pańskiemu. Gdy oni bluźnią imieniowi Pańskiemu, sprawiedliwi sławią imię Jego. Posłuchaj Apostoła: Jesteśmy – mówi – miłą wonią Chrystusową na każdym miejscu.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Powstali przeciw Mnie niegodziwcy bez miłosierdzia, pragnęli Mnie zgładzić i nie zawahali się opluwać mojej twarzy. Zranili Mnie swymi włóczniami i zadrżały wszystkie moje kości,
* A Ja uznałem siebie za martwego na ziemi.
℣. Wylali gniew swój na Mnie, zgrzytali przeciw Mnie zębami swymi.
℟. A Ja uznałem siebie za martwego na ziemi.
Chwała pominąć
℟. Powstali przeciw Mnie niegodziwcy bez miłosierdzia, pragnęli Mnie zgładzić i nie zawahali się opluwać mojej twarzy. Zranili Mnie swymi włóczniami i zadrżały wszystkie moje kości, * A Ja uznałem siebie za martwego na ziemi.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Da, quǽsumus, omnípotens Deus: ut, qui in tot advérsis ex nostra infirmitáte defícimus; intercedénte unigéniti Fílii tui passióne respirémus:
Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Daj nam, prosimy Cię, wszechmogący Boże, abyśmy, którzy w tylu przeciwnościach z powodu słabości naszej ustajemy, znaleźć mogli odpocznienie przez przyczynę Męki Syna Twego.
Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom: i nie wódź nas na pokuszenie: ale nas zbaw ode złego. Amen.
|